Güneşli bir Pazartesi günü, can sıkıcı ne olacak ki.. Sağlınız yerindeyse.. Patron mu can sıkıcı, paran mı az, yaptıgın şeyler bugün olmuyor mu.. Neden üzülüyorsun ki..? Nasılsa yarın unutacaksın.. .. Bunların, yazacaklarımla, size söylemek istediklerimle hiiiiç alakası yok ama içimden geldiyse yazmayayım mı? 😉 .. Sonbahar yazımda belirttiğim gibi (tıktık), bu mevsimi seviyorum zor anılarım…
bugün 24.gün.. hayatımdan, annem canım bitanemin gittiği 24.gün.. sadece yaşayanın anlayabildiği, o boşluk.. … annem benim, gittiğine inanmıyorum, bir daha “aslan kızım” demeyeceğine, her sıkıştığımda telefonun diğer ucunda olmayacağına, herkesten iyi anladığın sesimi sana duyuramayacağıma, …. “geçmiyo bu acı” diyolar.. geçer mi hiç? yerine koyabileceğin ne var ki? onun gibi seven, bakan, tutan, anlayan, düşünen,…
tarifsiz özel mis kokulu sesinden her şeyi anlayan biricik eşsiz yeri doldurulamayan bi telefon uzaklıkta diye şükredilen enfes yemekler yapan çocukları için yaşayan anneM ….. iyi ki doğmuşsun.. güzel 10larca yıllarımız olsun.. …. zeynep