Sevmem ben öyle her şeye bakmayı.. .. Sene 2009.. Annemin hastalık teşhisi kondu.. Kimse ne nedir bilmiyor.. Herkes açtı interneti, yazdı, karşısında ilk çıkan sayfadan başladı okumaya.. Ben başta.. Ne ağladım, ne ağladım.. Allahım o saniyede ne umutsuzluk.. “Öyle olcak, böyle olcak, şöyle kurtulamaz, böyle çekicek…” Aman aman.. Ne senaryolar.. Herkes bişeyler yazmış.. Hele bir…
Bahar geldi ya herkesin yüzü gülüyo.. Ohh negatifliklere, ağaçların çiçekleri bile izin vermiyor.. 😉 .. Ben de bu güzel havada, balkonuma yerleştim çok mühim bi yazı yazacağım.. 😉 Gülmeee.. gercekten mühim.. 😉 … Hamileyken farkediyorsun ki, karşıdan gelen sana ilk dakikada bazı fiks cümleler var onu söylemek için can atıyor.. Mesela ; “oooo nasıl şişmişsin..!”,…
Karlar yağdı, havalar kapadı, herkes kat kat giyinmeye başladı.. Ofiste kimsenin çalışmak içinden gelmiyor, herkes eve nasıl gideceğini düşünüyor.. E peki yazın da güneşli diye içimizden bir şey gelmiyor; o zaman da aklımız tatilde, plajda.. Yazın mail atınca, tatil modundan cevap alamazsınız; kışın içi kararan insan modundan dolayı.. 😉 … Hep kendimizi silkelememiz lazım bu…
Merhabalar, Ramazan, bayram, tatil derken uzun bir ara oldu.. Bu arada zaten sıcaklardan, herkes ne yapacağını şaşırdı ben de pek yazamadım.. Yazamadıysam, fikirler konular sırada beklemiyor değil.. Hepsini hep beraber yapacağız, nasılsa sonbahar geliyor.. Yani bu nemli ve sıcak havada inanmak zor tabi ama.. gelecek elbet 😉 Ben ki yaz kızıyımdır, bana bile sonbaharı aratan…